ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Να είχα Ω Θεέ καλύτερη καρδιά να Σου προσφέρω.
Να είχα πιο μαλακό και αγνό το μέσα μου.
Να μην χρειαζόταν ξανά και ξανά να φτιάχνεις το ίδιο σημείο για να μου δώσεις το σωστό σχήμα.Πολλες φορές νιώθω σαν να είμαι κράμα από λάθος υλικά.Αλλες φορές τα βλέπω απλώς δύσκολα...αλλά η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν Σε ρώτησα.«τελικά τι είμαι;ποσό σε κουράζω;με αντέχεις άλλο;»Δεν έδωσα λίγο χρόνο για να μάθω.
Μακάρι Θεέ να μην Σε είχα κουράσει τόσο.Και μακάρι να ήμουν πιο εύκολη και εύπλαστη υπόθεση.Να κράταγε το σχήμα μου.Να είχε διάρκεια ο κόπος σου, επάνω μου.

Δεν έφυγες ποτέ από κοντά μου.Δεν με άφησες να κάνω μισή διαδρομή μόνη μου.Ησουν εκεί.Και στο φως και στα σκοτάδια ,σε σιωπές και φασαρίες.Παντα εκεί.Κι ας  μου έπαιρνε ώρες ,μήνες ή ακόμη και χρόνια για να το δω.Κι όταν κάποτε το έβλεπα...είχα μόνο να πω ένα ευχαριστώ.Κι απόψε...

«Σε ευχαριστώ για όλα.
Για τη μέρα που μου έδωσες.
Για όλα όσα θες μέσα από τη ζωή να με διδάξεις.
Κι ίσως μια μέρα,ολόκληρος ο εαυτός μου να τα κατανοήσει».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις